به گزارش راهیان نور؛ یک هفته‌ای از همدلی پاسداران و بسیجی‌ها، روحانیون و طلاب، فعالان فرهنگی و هیاتی‌ها، دانشجویان و گروه‌های مختلف جهادی برای مقابله با کرونا می‌گذرد. از وقتی که زنگ هشدار در اصفهان به عنوان یک منطقه پرخطر به صدا درآمد بی‌ادعا و با اخلاص جانشان را کف دست گرفتند تا فدایی ملت شوند.
پاتوق همه این بچه‌ها مسجد، هیات و روضه برای اباعبدالله و وعده‌گاهشان در وقت دلتنگی گلستان شهدای اصفهان و قرار آخر هفته‌هایشان نماز جمعه بود، حالا چند وقتی است قرارها به هم ریخته است، دلشان لک زده برای شب‌های پنجشنبه پای دعای کمیل و های های اشک بریزند و بخوانند: «أللّهمّ مَولایَ کَم مِن قَبیحٍ سَترتُه وَ کَم مِن فادِحٍ مِن البَلاءِ أقَلتُه وَ کَم مِن عِثارٍ وَقیتُه وَ کَمْ مِنْ مَکْرُوهٍ دَفَعْتَهُ وَ کَمْ مِنْ ثَنَاءٍ جَمِیلٍ لَسْتُ أَهْلاً لَهُ نَشَرْتَهُ...».
این بچه ها از دی ماه که غصه‌دار فراق حاج قاسم شدند، برای اعتکاف و راهیان‌نور لحظه شماری می‌کردند تا قبل از سال تحویل با ام داوود و خاک کربلا دل را جلا دهند، هیچ وقت از یادم نمی‌رود حال و هوای دانشگاه را از اول اسفند که به شوق پرواز آسمانی بود ، از ثبت نام راهیان تا شبی که اتوبوس‌ها از دانشگاه اعزام می‌شدند و نم باران بدرقه کاروان می‌شد دل در دل کسی نبود، افتتاحیه دوکوهه آن هم با روایتگری حاج حسین و بعد هم غروب شرهانی تا اینکه شب کاروان‌ها برگردند حال عجیبی دارد، هر کس بین ساختمان‌های بلند دوکوهه یا در حسینیه همت جایی را برای مناجات و عشق بازی پیدا می‌کند. مداحی حاج حسین سازور هم جرقه‌ای است...
دوکوهه السلام ای خانه عشق
سلام ما به تو میخانه عشق
دوکوهه منزل و مأوای عشاق
دگر خالی شده از جای عشاق
دوکوهه از چه چون ویرانه هستی
تو خالی از گل و پروانه هستی
دوکوهه صبحگاهت با صفا بود
کلاس درس ایثار و وفا بود
یاد فتح‌المبین، فکه و رمل‌های داغ و سردش، طلائیه به یاد دست بریده حاج حسین، هویزه به یاد محمد حسین علم‌الهدی، دهلاویه به یاد چمران، راه رفتن بر روی خاکریزهای شلمچه و خود را در بین الحرمین دیدن و سلام به ارباب و علمدار شهیدش تا غروب اروند، همه امسال حسرت شد...
حسرت شنیدن صدای اذان موذن به وقت صبح و ظهر و شام در شهر به دلها مانده است و حالا دلتنگی مادر پهلو شکسته‌مان برای اذان موذن رسول‌الله را بیشتر از همیشه درک می‌کنم که به بلال گفت اذان بگو و شروع کرد:«الله‌اکبر الله‌اکبر الله‌اکبر الله اکبر.....اشهد ان لااله الا الله...اشهد ان محمد رسول‌الله....»
خلاصه حالا که حسرت همه اینها بر دل رفقا مانده پاتوق جبهه مردمی سلامت محل قرار است. هر کسی هر کاری که می‌تواند انجام می‌دهد تا حال خوب همیشگی برگردد. این پاتوق فرصت خوبی است تا بچه‌ها رفقای جدیدی هم پیدا کنند.
روحانیونی که همانند زمان جنگ تحمیلی با همان لباس رسول‌الله آمده‌اند و برای‌شان امام جماعت بودن یا پیش‌قراول سالم‌سازی و ضدعفونی کردن فرقی ندارد.
همان مجاهدان فی سبیل‌الله که ردای پیامبر بر دوش، در اوج پرواز بی پایانی اخلاص بودند. مبارزه این بزرگمردان با این ویروس مثل جنگ یک‌رنگ و مردانه است. دست به دست هیاتی‌ها داده‌اند و محیط بیمارستان‌ها را برای بیماران و کادر درمانی سالم‌سازی می‌کنند.
حجت‌الاسلام مصطفی قاسمی را در حالی که لباس مخصوص برای ضدعفونی به تن کرده است را در یکی از بیمارستان‌ها که برای ضدعفونی به همراه یک تیم حضور دارد می‌بینم. درباره برنامه جبهه مردمی سلامت برای ضدعفونی بیمارستان‌های اصفهان از او سوال می‌کنم.
قاسمی تعبیر زیبایی از جهاد این روزهای پزشکان و پرستاران دارد و معتقد است: اینها مثل جنگ در بیمارستان‌ها در حال جان‌فشانی هستند، آن روزها مجروحان جنگی را بی‌پروا از بمباران دشمن مداوا می‌کردند حتی در زیر آتش دشمن در بیمارستان صحرایی و حالا پنجه در پنجه کرونا در خط مقدم برای مداوای زخم خورده‌های از کرونا مشغول جهاد هستند.
مسوؤل کمیته موکب‌های سلامت می‌گوید: مردم قدر این جهادگران خط مقدم را مثل رزمندگان جنگ می‌دانند و ما در جبهه مردمی سلامت برای سالم‌سازی محیط کار آنها به صحنه آمده‌ایم تا بتوانیم گوشه‌ای از زحمات آنها را جبران کنیم. تیم‌ها آموزش می‌بینند و با استفاده از محلول های ضدعفونی کننده که از سوی معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی در اختیار جبهه مردمی سلامت قرار گرفته در حال سالم‌سازی محیط بیمارستان‌ها هستند.
وی از برنامه‌ریزی جبهه برای گندزدایی از چندین بیمارستان خبر می‌دهد که یک به یک در حال انجام است. از جمله بیمارستان‌های عیسی‌ابن مریم با حضور 12 نفر، خورشید با حضور 11 نفر، عرضی با حضور 12 نفر، امین با حضور 10 نفر، کاشانی با حضور 7 نفر، امیرالمونین با حضور 10 نفر، صدوقی با حضور 8 نفر، عسگریه با حضور 9 نفر، 9 دی خمینی‌شهر با حضور 10 نفر که توسط تیم‌های جبهه مردمی سلامت در حال سالم‌سازی است.
تیم های جبهه مردمی سلامت با کمک خیران بسته‌های میوه را هم تهیه و در بین بیماران و کادر درمانی توزیع می‌کنند، اقلام بهداشتی را تدارک می‌بینند تا به دست مردم برسد.
احمد مقیمی از دیگر روحانیونی است که پویش هایی را برای انس بیشتر و بهتر با قرآن و دین به راه انداخته است. این کارشناس مسائل دینی معتقد است راه نجات امت توسل به قرآن و راه نورانی پیامبر اکر و اهل بیت است که روش زندگی و راه حل مشکلات را دین اسلام در قرآن به روشنی بیان کرده است و نباید تعطیلی مراسم های مذهبی و دینی و نمازهای جماعت خانواده‌های ما را از اهل بیت دور کند.
در خانه بمانیم را نباید صرفا به در خانه ماندن بسنده کنیم بلکه باید از این فرصت طلایی برای انس بهتر و بیشتر هم در محیط خانواده با دستوران دین تکمیل کنیم و غنا ببخشیم.لذا پویش#در_خانه_بمانیم را با جملاتی نظیر »با تلاوت قرآن خانه‌های خود را نورانی کنید« یا »در اوقات نماز با صدای بلند در خانه‌ها اذان بگوییم« تکمیل کرده و به آن عمل کنیم.
روایت همدلی‌های مردمی با رزمندگان خط مقدم مبارزه با کرونا صحنه‌های ویژه‌‌ای را مقابل چشم همه به نمایش گذاشته است، حالا هم که فرمانده کل قوا احتمال حمله بیولوژیکی را در فرمانشان به رئیس ستاد کل نیروهای مسلح مطرح کرده‌اند قطعا نیازمند مشارکت دقیق فرد فرد ما در این جبهه است. یکی از این وظایف که علاوه بر حفظ سلامتی خودمان از شیوع این بیماری و انتقال سریع آن به دیگران جلوگیری می‌کند ماندن در خانه و عمل به توصیه‌های پزشکان است تا با این اقدام خاکریز مستحکم و بلندی مقابل این ویروس با همدلی یکایک ما شکل بگیرد.
انتهای پیام/۶۳۰۵۵/
دریافت صفحه با کد QR