به گزارش راهیان نور، اولین بار نبود که پیکر شهیدی از خاک دیار کردستان کشف   می شد و یا پیکر شکنجه شده ای در کردستان کشف می شد و یا پیکر شکنجه شده ای در غسالخانه شست و شو داده می شد، نظیر پیکر شهیدان نادری، جمارانی و … اما مظلومیت خاص این دختر شهید با همه فرق داشت.

یازده ماه اسیر بود و بعد هم زنده به گورش کرده بودند. وقتی پیداش کردیم موهای سرش رو تراشیده بودن و همه ی ناخناش رو کشیده بودن، همه ی جای بدنش کبود بود و سرش هم شکسته.

خانمهای مسنّ نمیذاشتند جوونا برن توی غسّال خونه؛ وقتی هم که اومدن بیرون قدرت حرف زدن نداشتند.

شرط رهایی ناهید را توهین به حضرت امام (ره) قرار داده بودند. اما ناهید استقامت کرده و دربرابر این خواسته ی آن ها، شهادت را بر زنده بودن و زندگی با ذلت ترجیح داد.

او سرانجام در سال 1361 توسط کومله های کردستان به شهادت رسید.

انتهای پیام/