انتخاب اصلح 2

قسمت دوم
 
امت اسلامی در انتخابات وظیفه حساسی دارند. لذاست که در این امر باید سعی کنند فردی را که می خواهند انتخاب کنند، فقط برای رضای خدا و مصلحت امت اسلامی باشد و در انتخاب آنها هیچ گونه انگیزه ای غیر از انتخاب اصلح که تنها راه حاکمیت صالحان است نداشته باشند.

بر همین اساس در انتخابی که صورت می گیرد باید افرادی را که می خواهند انتخاب کنند، کاملاً شناخته شده باشند و آنها را در دیانت و صداقت امتحان کرده باشند و میزان کارآئی آنها را برای کاری که انتخاب می کنند، دانسته باشند.
 
انگیزه افراد برای شرکت در انتخابات
1 ـ تعصبات نژادی، محلی، قومی و قبیله ای
2 ـ روابط دوستی و گروهی و حزبی
3 ـ هواهای نفسانی و دنیا طلبی
4 ـ مصلحت اندیشی

و آنچه باید انگیزه یک فرد مسلمان در انتخاب افراد باشد همان مصلحت اندیشی و انتخاب اصلح است و هنگامی که به پای صندوق های رای می روند باید خدا را در نظر داشته باشند و فقط برای رضای خدا و مصلحت اسلام کشور اسلامی شایسته ترین افراد را انتخاب کنند و اگر غیر از این باشد یعنی انتخابی را که انجام می دهند بر اساس هوای نفس و تعصبات و گرایشات حزبی و گروهی باشد در پیش گاه خدا و رسول او مسئول بوده و خائن محسوب می شوند.

حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرموده اند:
« هر کس خود را بر قومی مقدم بدارد (پیشوایی آنها را بر عهده بگیرد) در حالی که بداند در بین آن ملت فاضل تر (و شایسته تر) از او (برای آن کار) وجود دارد، آن شخص به خدا و رسول و جمیع مسلمانان خیانت کرده است ».
 
امام علی (علیه السلام) می فرمایند:
« هر که به کردار عده ای راضی باشد ، مانند کسی است که همراه آنان کار را انجام داده باشد و هر کس به کردار باطلی دست زند او را دو گناه باشد ، گناه انجام آن و گناه راضی بودن به آن ».
 
خصوصیات اصلح به طور عام

اول، تخصص: یعنی توانایی و کارایی لازم را برای کاری که انتخاب شده است، دارا باشد.

دوم، تعهد: به این معنی که از تقوای بالایی برخوردار بوده تا نسبت به اسلام و کشور تعهد لازم را داشته باشد.

باید گفت که همراه داشتن هر دو مورد بالا، لازم و ضروری می باشد ، زیرا در غیر این صورت شخص مورد نظر، نخواهد توانست برای خدمت به اسلام و کشور مفید واقع گردد و شاید خسارات جبران ناپذیری وارد نماید.
 
اصلح از دیدگاه قرآن و روایات ائمه اطهار (علیهم السلام)
 
1 ـ سعه ی صدر:
امام علی (علیه السلام) می فرمایند:
« اله الریاسه سعه الصدر / ابزار ریاست سعه ی صدر است ».
 
2 ـ حلم:
امام علی (علیه السلام) می فرمایند:
« الحلم راس الرئاسه / بردباری مهمترین رکن ریاست است ».
 
3 ـ متانت:
امام علی (علیه السلام) می فرمایند:
« و لا تکن عند النغماء بطراً / در هنگامی که نعمت ها به تو رو آرند ، مغرور و خوشحال مشو ».
 
4 ـ استقامت:
قرآن مجید می فرماید:
« لتبلون فی اموالکم و انفسکم و لتسمعن من الذین اوتوا الکتاب من قبلکم و من الذین اشرکوا أذی کثیراً و إن تصبروا و تتقوا فان ذلک من عزم الامور / به طور مسلم در اموال و نفوس خود آزمایش می شوید، و از آنها که پیش از شما کتاب [ آسمانی ] داده شدند [ یعنی یهود و همچنین ] از آنها که راه شرک پیش گرفتند، سخنان آزار دهنده و فراوان خواهید شنید، و اگر استقامت کنید و تقوا پیشه سازید، پس به درستی که آن از عزم امور است ».
 
5 ـ صبر:
امام علی (علیه السلام) می فرمایند:
« الصبر عون علی کل امرٍ / صبر و پایداری بر هر کاری یاور است ».
 
6 ـ تحمل افکار دیگران:
قرآن مجید می فرماید:
« و لو شاء ربک لجعل الناس امه واحده و لا یزالون مختلفین / و اگر پروردگارت می خواست ، همه ی مردم را امت واحد بدون هیچ گونه اختلاف قرار می داد ، ولی آنها همواره مختلف اند ».
 
7 ـ هوشیاری:
 امام علی (علیه السلام) می فرمایند:
« من امارات الدوله الیقظه [ التیقظ ] لحراسه الامور / از دلایل بقای دولت بیداری آگاهی و هوشیاری در حفظ و حراست امور می باشد ».
« من دلائل الدوله قله الغفله / از دلایل موفقیت کم غفلتی است ».
 
8 ـ سعی و کوشش:
امام علی (علیه السلام) می فرمایند:
« ما ادرک المجد من فاته الجد / کسی که کوشش نکرد به مجد و عظمت نرسید ».
 
9 ـ پشت کار:
امام علی (علیه السلام) می فرمایند:
« قلیل یدوم خیر من کثیر ینقطع / [ چیز ] کمی که مداوم باشد ، بهتر از زیادی است که تداوم ندارد ».
 
10 ـ شجاعت:
امام علی (علیه السلام) در توصیف ارزش های اخلاقی « مالک اشتر » با توجه به انتصاب او به عنوان فرماندار مردم مصر چنین می فرمایند: « اما بعد فقد بعثت الیکم عبداً من عباد الله لاینام ایام الخوف و لا ینکل عن العداء ساعات الروع اشد علی الفجار من حریق النار (15)؛ اما بعد، یکی از بندگان خداوند را به سوی شما فرستادم که به هنگام خوف (مردم از جنگ) خواب به چشم راه نمی دهد، در ساعات ترس و وحشت از دشمن هراس نخواهد داشت و نسبت به بدکاران از شعله آتش سوزنده تر است».
 
اصلح از دیدگاه امام خمینی (ره) :

ـ خدمت گذاری و مردمی بودن: حاکم باید مردمی باشد، خودتان را حاکم مردم ندانید ، خدمتگذار بدانید.
ـ تعهد به موازین و معیارهای اسلامی: باید مجریان امور در هر کجا هستند متعهد به اسلام باشند.
ـ رسیدگی به امر متخلفین: در رسیدگی به امر متخلفین باید با کمال جدیت و قاطعیت عمل شود.
ـ رعایت نظم و سلسله مراتب: امر خداست که باید نظم و سلسله مراتب را رعایت کنید.
ـ تواضع در مقابل مردم: وقتی قدرت دست تان آمد بیشتر مواظب باشید که متواضع باشید.
ـ عدم تضعیف یکدیگر: کارشکنی و تضعیف یکدیگر موجب انحطاط و سقوط می شود.
ـ پرهیز از قدرت طلبی: قدرت طلبی انسان را در دنیا و آخرت به تباهی می کشاند.
ـ خضوع در مقابل قانون: عمل نکردن به قانون خدا خلاف تعهد اسلامی است.
ـ ارزش برای مردم: ما رهین منت این توده های بزرگوار و ایثارگر هستیم.
ـ تزکیه: تزکیه نفس ضرورت زمامداری و تزکیه عامل طاغوت زدایی است.
ـ رفتارهای اسلامی با زیردستان: جفای به زیر دست استکبار است.
ـ رعایت عدالت: پاسدار عدالت باید خودش دارای عدالت باشد.
ـ ساده زیستی: پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) وقتی که از دنیا رفت هیچ چیز نداشت.
ـ اعتماد به نفس: تزلزل در تصمیم ، کارها را شکست می دهد.
ـ انجام تکلیف: همه ی ما مامور به ادای تکلیف هستیم.
ـ تقوی: تقوی برای مسئولین لازم است.
ـ انتقادپذیری: انتقاد برای اصلاح امور لازم است.
ـ ارائه ی کار به مردم: خدمت تان را به مردم بگویید.
ـ حکومت بر قلوب: فتح قلوب بالاتر از فتح کشورها است.
ـ صبر و استقامت: استقامت در کارها در راس امور است.
ـ حفظ آبروی نظام: حفظ حیثیت نظام به شماها بسته است.
ـ اهمیت به بیت المال: بیت المال مسلمین را بزرگ بشمارید.
ـ حفظ وحدت: اختلاف سلیقه خوب است ولی دشمنی نباید باشد.
ـ پرهیز از کم کاری: اجرت کسانی که کم کاری می کنند حرام است.
ـ خوش برخوردی: با خوشرویی و احترام کار مردم را انجام دهید.
ـ جلب رضای الهی: باید تمام هم خود را برای رضای خدا به کار گرفت.
ـ اشاعه ی معنویت: تا معنویات محفوظ است جمهوری اسلامی محفوظ است.
ـ اعتراف به اشتباه: اگر در مسئله ای اشتباه کردید صریحاً بگویید اشتباه کردیم.
ـ حسن انجام وظیفه: بهترین مامور کسی است که ماموریت خودش را خوب عمل کند.
ـ ایمان: مملکت ما نیاز به انسان مومن دارد، کسانی که ایمان ندارند نمی توانند به مردم خدمت کنند.
 
اصلح از دیدگاه امام خامنه ای

مقام معظم رهبری با الگوبرداری از رهبری حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) ویژگی های اصلح را این چنین بیان می فرمایند :

ـ ارزش گرا در رفتار و گفتار: یک مسئول باید سعی کند در رفتار و گفتار خود ارزش ها را ملاک عمل قرار دهد.
ـ رعایت پیمان در همه حال با تمام افراد: وفاداری به پیمان ها باعث جلب اعتماد مردم و عمل به دستور شرع مقدس است.
ـ تدبیر در اداره ی امور: یک مسئول باید سعی کند در امور خود تدبیر نماید تا با سامان دادن به امور به اهداف تعیین شده دست یابد.
ـ سرعت در عمل: یک مسئول باید سعی کند تا در عمل خود سرعت داشته تا ازفرصت ها استفاده ی لازم را ببرد.
ـ درست عمل کردن: یک مسئول باید سعی کند مسئولیت محوله ی خود را به درستی انجام داده و خود را از هر گونه ضعف و کاستی نگه دارد.
ـ اثرگذاری با عمل: یک مسئول باید سعی کند به گونه ای عمل کند که دیگران از او تاثیر بپذیرند و به حرف اکتفا نکند.
ـ صداقت در عمل و گفتار با خودی ها: مسئول باید به افراد خودی از روی صداقت و صراحت برخورد نماید.
ـ حضور فیزیکی در امور: یک مسئول باید خود عملاً در جریان امور قرار بگیرد و از نزدیک با مسائل آشنا باشد.
ـ سیاست با دشمنان: یک مسئول باید با افراد غیر خودی و دشمنان با سیاست رفتار کرده و از حماقت دوری کند.
ـ مدارا با افراد در موارد لازم: یک مسئول باید سعی کند در مواردی که لازم می آید با افراد مدارا نماید زیرا در غیر این صورت نمی تواند مشارکت داشته و کارها را به سامان برساند.
ـ محکم کردن ارتباط با خداوند متعال: مسئول باید در عین قاطعیت در عمل، بر خداوند متعال توکل و تضرع داشته باشد.
ـ استفاده از نیروهای مادی و معنوی در مبارزات: یک مسئول باید سعی کند در مبارزات خود از تمام نیروها از مادی و معنوی بهره گیری کرده تا بتواند بر دشمن فائق آید.
ـ دوری از ترس و تردید در مبارزات: یک مسئول باید سعی کند در مبارزات خود تردید نکرده ترس را از خود دور نماید.
ـ پناه گاه نیروهای خود در سختی ها: یک مسئول باید سعی کند در سختی هایی که پیش می آید پناه گاهی برای نیروهای خود باشد تا به این وسیله آنها نیز مقاوم گشته و به وظایف خود به خوبی عمل نمایند.
ـ الگو بودن در کارها: مسئول باید در تمام کارها برای نیروها و زیردستان خود به عنوان یک الگو مطرح باشد.
ـ شاداب بودن: مسئول باید در تعملات و برخوردهای اجتماعی خود شاداب بوده و از خمودگی دوری گزیند.
ـ وجود محبت و اعتقاد در بین مردم: مسئول باید به گونه ای عمل نماید که مردم دوست دار او بوده و به او اعتقاد داشته باشند تا همیشه از پشتوانه ی مردمی برخوردار باشد.
ـ ادای حق زیردستان: یک مسئول باید سعی کند حقوق زیر دستان خود را ادا کرده و این کار را بر خود وظیفه شرعی و الهی بداند.
ـ جهت دار عمل کردن: یک مسئول باید سعی کند به تمام اعمال و رفتار و گفتار خود جهت الهی بدهد و باید قیامش قیام الله باشد.
ـ محور وحدت بودن: یک مسئول باید سعی کند از هر گونه گرایش به جناح یا گروه خاصی دور بوده و محور وحدت دیگران قرار گیرد.
ـ برنامه ریزی در انجام امور: یک مسئول باید سعی کند در انجام امور خود برنامه ریزی داشته و از هر گونه هرج و مرج جلوگیری نماید ، تا بتواند به اهداف تعیین شده دست یابد.
ـ حراست از انحراف برنامه ها: یک مسئول باید سعی کند بر برنامه های انجام شده برای دستیابی به اهداف تعیین شده نظارت و کنترل داشته باشد تا به موقع از هر گونه انحرافی جلوگیری نماید.
ـ روحیه ی سازندگی: یک مسئول باید سعی کند روحیه ی سازندگی را در خود هر چه بیشتر پرورش داده تا هر روز پیشرفت کرده و موفقیت های بیشتری کسب نماید.
ـ تداوم در انجام برنامه ها: مسئول باید در انجام برنامه هایش تداوم داشته باشد زیرا کار مقطعی اگر چه با ارزش باشد کارایی نخواهد داشت.
ـ داشتن علم و دانش و تخصص: یک مسئول باید سعی کند نسبت به مسئولیتی که به او محول می شود ، علم و آگاهی لازم را داشته باشد . تا کارها را به صورت تخصصی به انجام رساند.
ـ روحیه ی خدمتگذاری: مسئول باید دارای روحیه خدمتگذاری بوده و خود را وقف مردم کند و این باید شعار همیشه ی مسئولین باشد.
 
یادداشت : علی حسنی پور

انتهای پیام/