اهواز - جهاد رسانه ای شهید رهبر، چقدر زیباست، دم عید در آرایشگاه فکّه آفتاب سوخته شوی و با لپ های قرمز تمام عید را بگذرانی و کم کم پوست بیاندازد صورتت و همه فکر کنند این آخرین مد ماهواره است.

تشنه ام... این روزها تشنه ی خاکم... به دکترها باشد، حتما می گویند آهن بدنم کم شده که خاک می خواهم. اما اعتقاد من این است، آهن خون که بالا برود تنها درمان آن خاک است... خاک داغ... خاک خاک...
 
یکی مرا ببرد طلائیه. می ایستم سر دو راهی تا اتوبوس سه راهی شهادت از راه برسد. خدا کند خالی باشد، آخر من و بار گناهم خودمان می شویم صد اتوبوس.
 
باید بروم آنجا... می فهمید!

باید... باید بنشینم روی خاک. باید خاک مرا آدم کند. من از خاکم، خاک هم مرا نپذیرد که باید بروم بمیرم.
 
چقدر زیباست، دم عید در آرایشگاه فکّه آفتاب سوخته شوی و با لپ های قرمز تمام عید را بگذرانی و کم کم پوست بیاندازد صورتت و همه فکر کنند این آخرین مد ماهواره است.
 
آری… این آخرین مد ماهواره‌ی عشق است که تنها به عاشقان می آید.
 
می خواهم سهم گریه ی امسالم را "یا زهرا(س)" کنم در فضای فتح المبین. و بهترین خواب عمرم را بی خیال شوم در صفای شامگاه دوکوهه و بنشینم بالای سر قبرم و روضه بخوانم صفای گردان تخریب را...
 
تمام فاکتورهای عشق خونم از تنظیم افتاده... بیمارستان صحرایی لطفا! ..
آخر… من... بچّه ی جنگم.
 
انتهای پیام/

یادداشت / زهرا آراسته نیا