سبکبالان راهیان نور، ماه رمضان، ماه جهاد با نفس است میفرماید همه دعوت شدید به ضیافتالله، همه مهمان خدا هستید و مهمانی به ترک است. یعنی ترک حالا یک چیزهایی، میشود مهمانی. مثل ترک خوردن و آشامیدن که میشود روزه مثلاً. بعد میفرماید اگر ذرّهای هوای نفس در انسان باشد، این به مهمانی وارد نشده است. یا اگر وارد شده است، استفاده نکرده است. امام میفرماید در واقع شرط ورود به مهمانی، این است که ذرّهای هوای نفس در وجود آدم نباشد. ذرّهای هوای نفس نباشد.
از علّامهٔ طباطبایی پرسیدند چیکار کنیم بالاخره؟ فرمود توسل توسل توسل؛ بروید درِ خانهٔ اهلبیت. از اهلبیت بخواهید. من تبریک میگویم ماه رمضان را چون سی شب پشت سر هم شما میتوانید بروید جلسهٔ روضهٔ اباعبداللهالحسین، روضهٔ اهلبیت. یکجوری هم تنظیم بکنید قطع نشود، حالا هرجایی رفتید، ما روض...، ما بچهٔ جلسهٔ روضه هستیم. علّامهٔ امینی، آنهمه زحمت کشید کتاب نوشت، چیکار کرد چیکار کرد، پسرش خوابش را دیده بود، بابا! این نعمت هایی که داری مال چیه؟ مال کتابهایت است؟ سخنرانیات است؟ چیست؟
گفت همهاش مال زیارت اباعبداللهالحسین، کربلای اباعبدالله است. آخرش هم تو میبینی اصلاً هیچی را حساب نمیکنند پیش آن. و ما امشب میرویم در توسل، سرچشمه درِ خانهٔ حضرت زهرا را میزنیم. یک کمی اگر طول کشید امشب درِ خانهٔ حضرت زهرا را بزنی، اصلاً گلهمند نشوید ها! این خانه اگر درِش دیر باز بشود، اشکالی ندارد. یک روزی درِ این خانه را زدند، مادر آمده پشت در، اینقدر اهل این خانه از آن خاطره خاطرهٔ بدی دارند. طبیعی است دیر باز بکنند.
التماس دعاااا