راهيان نور - شهدا و راهی که پیمودند...

اردبیل - راهیان نور- در حقیقت راهیان نور حقیقی، شهدا بودند که از فرصت پدید آمده کمال استفاده را کردند و راه عبودیت را پیمودند و به وصل جانان رسیدند.

به گزارش راهیان نور؛ حاتم رسولی از فعالان فرهنگی اردبیل نوشت: در طول سالهای اخیر جمع کثری از مردم برای بازید از مناطق عملیاتی به غرب، شمالغرب و جنوب کشور عزیمت می‌کنند تا با بهره گیری از این سفر معنوی، زندگی سرشار از معنویت داشته و عطر و بوی ایمان را در روند زندگی خود جاری کنند.

تاثیر این بازدیدها خصوصا بر روی نوجوانان و جوانان بر کسی پوشیده نیست. چراکه حضور آنها در مناطق عملیاتی فرصتی مغتنمی است تا ضمن آشنایی با جزییات عملیاتها و نحوه مقابله رزمندگان با دشمن، خود را برای مواجهه در برهه فعلی و جنگ های پیش رو اماده کنند.

فضای معنوی موجود در این مناطق هم چنین می‌تواند تداعی کننده حال و هوای معنوی رزمندگان در دوران دفاع مقدس باشد. رزمندگان به مانند شیران روز و زاهدان شب هم در میدان رزم و نبرد جهاد می کردند و هم در میدان مبارزه با نفس جهادی دیگر را رقم می زدند، چراکه شبهای جبهه مملو از لطافت دعا و نیایش و سرشار از عطر نمازهای شب و شب زنده داریها و مناجات با پروردگار بود.

هنوز هم وقتی با دقت نظر به فضای مناطق عملیاتی توجه می کنیم عطر و بوی دعا و خودسازی رزمندگان قابل استشمام است. شب های جبهه فضای معنوی خودش را داشت. انگار ستاره های آسمان پایین می آمدند و راه روشن وصل را به سالکان کوی دوست نشان می دادند.

در حقیقت راهیان نور حقیقی، شهدا بودند که از فرصت پدید آمده کمال استفاده را کردند و راه عبودیت را پیمودند و به وصل جانان رسیدند. اینک برکت وجودی شهدا و رزمندگان پاک باخته در مناطق عملیاتی حس می شود.

بازدیدکنندگان زمانی را به دور از همه تعلقات دنیوی که در اختیار دارند می توانند از آن برای تصفیه و پالایش روح و روان خویش بهره جویند. زندگی مادی را کنار بگذارند و در کنار یادمانهای شهدا با آنها عهد ببندند که راه سرخ شهیدان خدایی را ادامه دهند.

فرصت این زیارت و این اردو را برای شناخت هرچه بیشتر خود به کار گیرند و خاطرات و مشاهدات و درد دلهای خود با شهدا را مکتوب کنند تا پس از بازگشت از مناطق و درفرصتی مناسب به بازخوانی آن پرداخته، حال و هوای دلچسب و فرح بخش زیارت راهیان کربلا را برای خود تکرار نمایند.

اردوهای راهیان نور این ویژگی را دارد که آدمی را برای ادامه راهی نو و زندگی جدید مهیا سازد. زندگی سرشار از معنویت و عطر و بوی ایمان. روشی تازه و شیوه ای متفاوت از آنچه تا دیروز زندگی مادی بر انسان تحمیل می کند. راهی به سوی کربلایی شدن. مسیری برای دینداری توام با شناخت و ایمان به ذات حضرت حق.