تاریخ انتشار
پنجشنبه ۱۹ مرداد ۱۳۹۶ ساعت ۱۸:۵۰
کد مطلب : ۱۰۶۰۷
معرفی شهدای سرزمین مجاهدت های خاموش
مهاجری از قوچان که در کردستان آسمانی شد
طاهر دوازده سال بیشتر نداشت که روستا را به قصد کار کردن در شهر گنبد کاووس ترک کرد و در آنجا مشغول به کار شد و بعد از مدّتی در همان شهر در یک کارگاه مکانیکی شروع به فعالّیّت نمود.
طاهر با رسیدن به سن سربازی عازم خدمت شد و خدمت نظام وظیفه را در ارتش به پایان رسانید. طاهر پس از اتمام دوره سربازی به عنوان درجه دار به استخدام ارتش درآمد. با وجود چند سال خدمت و سابقه کار در ارتش همواره به عملکرد تبعیض آمیز و به دور از عدالت فرماندهان اعتراض می کرد و به همین دلیل از ارتش اخراج شد و به شهر گنبد کاووس بازگشت و به شغل قبلی خود ادامه داد، به گونه ای که در حرفه مکانیکی مهارت کامل پیدا کرد.
سال 1346 طاهر برای تعمیر ماشینآلات کشاورزی از جمله کمپایین به کردستان سفر کرد و در شهر بیجار ماندگار شد. طاهر به جهت داشتن روحیه ظلم ستیزی و فعّالیـّتهای مذهبی همواره تحت نظر بود و توسط عمال رژیم ستم شاهی مورد اذیّت و آزار قرار می گرفت.
طاهر سال 1351 در شهرستان بیجار ازدواج کرد که ثمره آن دو فرزند پسر به نام های حمیدرضا و علیرضا می باشد.
با اوجگیری قیام مردمی به رهبری حضرت امام خمینی(ره)، طاهر در تظاهرات مردم انقلابی علیه حکومت پهلوی حضور فعّال داشت و با پیروزی انقلاب جزء اولین کسانی بود که در کمیته انقلاب اسلامی از دست آوردهای انقلاب پاسداری می کرد و با شکل گیری جهاد سازندگی به منظور جبران عقب ماندگی ها و ایجاد رفاه نسبی برای مناطق محروم به ویژه ساکنین روستا که از امکانات رفاهی از جمله آب و برق و ... محروم بودند به عضویّت جهاد سازندگی درآمد و مدّتی به عنوان سرپرست و نماینده جهاد سازندگی در شهرستان انجام وظیفه کرد.
با آغاز جنگ تحمیلی و تجاوز رژیم بعث عراق به مرزهای ایران اسلامی و از سویی فشار گروهک های ضدّ انقلاب در منطقه کردستان که امنیّت را از مردم سلب کرده بودند مجدداً احساس مسئولیّت کرد تا در کنار کار مکانیکی در سپاه به عنوان پاسدار از دست آوردهای انقلاب اسلامی که ثمره هزاران شهید گلگون کفن بود پاسداری نماید.
شهید طاهر خراج سرانجام در راه حراست و پاسداری از میهن اسلامی در روستای خوش مقام به دست گروهک های ضدّ انقلاب شربت گوارای شهادت را نوشید و به حیات ابدی دست یافت.
انتهای پیام/