به گزارش خبرنگار راهیان نور، گوشه گوشه یادمان کودکان و نوجوانانی هستند که با هم بازی می کنند، دنبال همدیگر می دوند و گاهی در کنار قبر شهیدی آرام می نشینند و به فکر فرو می روند.



یاسین قائدی، ۱۰ ساله به همراه پدر، مادر و برادرش از شهر شیراز به اردوهای راهیان نور آمده است. او در خصوص حضورش در راهیان نور می گوید: هویزه اولین جایی است که آمده ایم، حس خیلی خوبی دارم، اینجا خیلی مذهبی است. می خواهم در آینده پلیس شوم تا از مردم دفاع کنم.



فاطمه رفیعی، ۱۰ ساله به همراه پدر و مادر و برادرش از شهر رشت به اردوهای راهیان نور آمده است. او حس بسیار خوبی دارد و در این خصوص می گوید: به دلیل اینکه اولین بارم است، حس خیلی خوبی دارم و وقتی به شهر خودم برگردم به دوستانم می گویم که اینجا پر از شهید است، می گویم سال آینده به اینجا بیایند، اینجا خیلی خوب است. من در آینده می خواهم طلبه بشوم تا بتوانم حجابم را رعایت کنم.



وحید فرزادفر، یازده ساله به همراه پدر، مادر، برادر، خواهر، خاله و دایی از شهر مشهد به اردوهای راهیان نور آمده است. او درباره حس و حالش در این سفر می گوید: ما به شهدا مدیون هستیم، باید همیشه به یادشان باشیم و با آمدن به این مناطق کمی، کار آنها را جبران کنیم. هویزه چهارمین یادمانی است که آمده ایم. قبل از آن به فتح المبین، شلمچه و فکه رفته بودیم. می خواهم در آینده درس طلبگی بخوانم و دلیل آن هم این است که با چند طلبه ی خوب و مهربان ارتباط دارم.



محمد مهدی منزوی، هفت ساله به همراه پدر و مادرش از شهر رودسر به اردوهای راهیان نور آمده است. محمدمهدی در خصوص حس و حالش در این سفر می گوید: امروز ظهر به طلائیه رفته بودیم، هوا خیلی گرم بود ولی من به خاطر شهدا تحمل کردم. می خواهم در آینده خلبان شوم چون در آسمان بودن خیلی لذت دارد.



علیرضا عسگری، هشت ساله به همراه پدرش از جعفریه ی قم به اردوهای راهیان نور آمده است. او درباره حس و حالش در این اردو می گوید: بار سوم است که به این مناطق می آیم، در سفر امسال به دوکوهه، فکه، فتح المبین و دهلاویه رفتیم و من در فتح المبین شمع روشن کردم. می خواهم در آینده پلیس شوم.



عذرا رجبی، نه ساله به همراه مادر، پدر، برادرها و عمه اش از پردیس تهران به اردوهای راهیان نور آمده است.
عذرا می گوید: امروز بعد از فتح المبین و فکه به هویزه آمدیم. وقتی صدای ضبط شده ی شهدا را گوش کردم حس خیلی خوبی پیدا کردم. همیشه دوست داشتم بیایم اینجا ببینم شهدا کجا شهید شده اند. می خواهم در آینده معلم شوم و به بچه ها درس بیاموزم.



ابوالفضل میرزائی، ده ساله به همراه پدر و خانواده ی عمویش از قم به اردوهای راهیان نور آمده است. این مؤذن کوچک می گوید: دفعه ی چهارم است که به مناطق جنوبی می آیم. اگر دوستانم به من بگویند چرا تعطیلات عید را به جای بهتری نمی روی؟ می گویم پیش شهدا بودن حس و حالش بیشتر است. می خواهم در آینده مهندس هسته ای شوم و به همراه آن مداح و مؤذن هم باشم.



فاطمه ذاکری، نه ساله به همراه مادرش از شهر بیرجند به اردوهای راهیان نور آمده است. او در خصوص حس و حالش می گوید: به خاطر شهدا آمده ام. وقتی به شهر خودمان برگردم به دوستانم می گویم من به شهر شهدا رفته بودم.



مبینا حیدری، هشت ساله به همراه پدر و مادر و خواهرش از قزوین به اردوهای راهیان نور آمده است. او نیز می گوید: شهدا خیلی برای ما زحمت کشیده اند. ما باید هر سال به این مناطق بیاییم و از شهدا درس بیاموزیم. من هرسال به مناطق جنوبی می آیم، این بار هشتم است که تعطیلات عید را در این مناطق می گذرانم. می خواهم در آینده نقاش شوم، چون می دانم که از پسش بر می آیم.

انتهای پیام/