اول‌باری که من با جماعتی از مردم پاوه روبه‌رو شدم، در ماه‌های اول پیروزی انقلاب در شورای انقلاب بود. ما عضو شورای انقلاب بودیم. من دیدم چند نفر جوانِ گرم و گیرا و خوش‌منظر، با لباس کُردی آمدند شورای انقلاب، از ما وقت فوری و ضروری خواستند. من با این جماعت جوان و پرشور ملاقات کردم. حرف آن‌ها این بود که در منطقۀ پاوه و اورامانات، ضدانقلاب درصدد است که به مردم انقلابی تهاجم نظامی کند و سخت‌گیری کند و شما به ما کمک کنید تا ما بتوانیم در مقابل ضدانقلاب مقاومت و ایستادگی کنیم. این مربوط به چند ماه آغازین انقلاب است. شاید کسی نمی‌توانست این را تصور کند که از منطقۀ کردی، جوانانی مؤمن، معتقد به اسلام و شجاع و در واقع از جان ‌گذشته، آماده‌اند که بار دفاع از شهر را، از این منطقۀ شهرستانی اورامانات را خودشان بر دوش بگیرند. توقع‌شان فقط این بود که دستگاه‌های مسؤول ـ که آن وقت خیلی هم محدود بود، مشکلات زیادی هم بود، محدودیت‌های زیادی هم بود ـ به آن‌ها کمک کنند، یک تعدادی سلاح بدهند. بعد این منطقه در دفاع در مقابل ضدانقلاب، امتیاز و برجستگی پیدا کرد. قبل از شروع جنگ تحمیلی، جوانان این منطقه، خودشان یک واحد نظامىِ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را در منطقۀ اورامانات و پاوه تشکیل دادند؛ سپاه هم کمک کرد، مشغول دفاع از این منطقه شدند. این کوه‌های سر به‌ فلک کشیده، این سرزمین ناهموار، در مقابل همت مردانه و شجاعت جوانان این منطقه خاضع شد.
                                                  
                                                                                                                                             (حضرت آیت‌الله خامنه‌ای )