روزبه روز باید یاد شهدا و تکرار نام شهدا و نکته یابی و نکته سنجی زندگی شهدا در جامعۀ ما رواج پیدا کند. و اگر این شد، آنوقت مسألۀ شهادت که به معنای مجاهدت تمام عیار در راه خدا است، در جامعه ماندگار خواهد شد. و اگر این شد، برای این جامعه دیگر شکست وجود نخواهد داشت و شکست معنا نخواهد داشت؛ پیش خواهد رفت. عیناً مثل ماجرای حسین بن علی (ع)؛ امروز 1300 سال یا بیشتر از شهادت حضرت اباعبدالله (ع) می‌گذرد و روزبه روز این داستان برجسته تر و زنده تر شده. این داستان در بطن خود دارای یک مضامینی است که این مضامین برای حیات اسلامی جامعه ضروری است. اگر این مضامین گسترش پیدا نمی‌کرد، از اسلام و از قرآن و از حقایق معارف اسلامی هم امروز خبری نبود. این‌جا هم همینجور است؛ نگذارید نام شهدا و یاد شهدا فراموش بشود یا در جامعۀ ما کهنه بشود.
در مورد شهید خدای متعال می‌فرماید که این‌ها زنده اند: وَ لا تَقولوا لِمَن یقتَلُ فی سَبیلِ اللهِ اَموات. وَلا تَحسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلوا فی سَبیلِ اللهِ اَمواتًا بَل اَحیآءٌ عِندَ رَبِّهِم یرزَقون. فَرِحینَ بِمآ ءاتهُمُ اللهُ مِن فَضلِه. این‌ها آیات قرآن است؛ این‌ها صریحِ در یک معارفی است که از این معارف هیچ مسلمانی نمی‌تواند چشم بپوشد. هر کسی به اسلام و به قرآن اعتقاد دارد، این معارف بایستی جلوی چشمش باشد. این آیۀ شریفه قرآن می‌گوید این‌ها زنده اند؛ حیات این‌ها یک حیات واقعی است، یک حیات معنوی است و نزد خدای متعال مرزوقند؛ یعنی دائم تفضلات الهی دارد به این‌ها می‌رسد: فَرِحینَ بِمآ ءاتهُمُ اللهُ مِن فَضلِه. آن طرف مرز زندگی و مرگ چه خبر است؟ انسان‌ها از آن عالم و نشئۀ مجهول چه می‌دانند؟ در مورد شهدا می‌دانیم که این‌ها خرسندند، خوشحالند، مسرورند: فَرِحینَ بِمآ ءاتهُمُ اللهُ مِن فَضلِه. بعد از این بالاتر: وَ یستَبشرونَ بِالَّذینَ لَم یلحَقوا بِهِم؛ یعنی با ما دارند حرف می‌زنند، خطاب می‌کنند به ما: اَلّا خَوفٌ عَلَیهِم وَلا هُم یحزَنون. خیلی مهم است؛ این گوشی که بتواند ندای ملکوتی شهدا را بشنود، این گوش را باید در خودمان به وجود بیاوریم.

                    
                                                                                                                                                         (حضرت آیت‌الله خامنه‌ای )