به گزارش خبرنگار راهیان نور، شهید شاخص راهیان نور شاهرخ ضرغام فرزند صدرالدین آبان ماه سال 1328 در شهر تهران متولد شد، از کودکی با بدن درشت و پهلوانی‌اش، خلق و خوی پهلوانان را داشت، در دوازده سالگی پدر خود را از دست داد و در جوانی بخاطر هیکل درشت‌اش به سراغ ورزش کشتی رفت.

قهرمان و نایب قهرمان جوانان و دعوت به اردوی تیم ملی کشتی از عناوینی بود که نشان از موفقیت شاهرخ در ورزش کشتی داشت. نبود راهنما و دوستان نااهل دست به دست هم داد تا کسی جلودار دعوا و چاقو کسی‌های شاهرخ نباشد.
 

 

مادرش همیشه برای او اینگونه دعا می‌کرد "خدایا پسرم را ببخش و او را از سربازان امام زمان (عج) قرار بده" همه به او می‌خندیدند و این تحول را غیر ممکن فرض می‌کردند، اما مادر شهید ضرغام می‌دانست که سلاح مومن دعا است.
 

با حضور حضرت امام (ره) و آشنایی شهید شاهرخ ضرغام با ایشان، او مسیر خود را پیدا کرد و از صبح تا شب کلامش "فقط امام خمینی (ره)" بود؛ وقتی امام در تلویزیون سخنرانی می‌کرد با ادب و احترام می‌نشست، اشک می‌ریخت و می‌گفت: عظمت را اگر خدا بدهد می‌شود خمینی، با یک عبا و عمامه عظمت پوشالی شاه را از بین برد.

وقتی امام (ره) فرمود: به یاری پاسداران در کردستان بروید. شاهرخ دیگر سر از پا نمی‌شناخت و به یاری پاسداران شتافت. می‌گفت "در میدان کربلا حر جز اولین شهدا بود، من هم باید از اولین‌ها باشم" در روزهای اول جنگ پا به عرصه جنگ نهاد و آنقدر دلاورانه جنگید که دشمنان برای سرش جایزه تعیین کردند. هفدهم آذرماه سال 1359 بود که دشت‌های شمال آبادان او را در لاله‌های خود به آغوش کشیدند و او مفقودالاثر در آنجا باقی ماند.

انتهای پیام/