نگاه اجمالی به زندگی نامه و خاطرات شهیدی که با زبان روزه شهید شد

به گزارش راهیان نور؛ نباید فراموش کرد امنیت امروز و اقتدار کشــور مرهــون فداکاری مردان و زنانی است کـه امنیت جامعه را بر امنیت فردی ترجیح دادند.

کسانی که به استقبال خطر رفتند تـا امنیت دیگران به خطر نیفتد، امنیتی که زیربنای همه کارهاســت و رشــد و توسعه کشــور در ســایه آن تحقق پیدا می‌کند هر چند ایـن امنیت براساس حدیث امام معصوم (ع) از نعمت های فراموش شده است و یا درک آن برای خیلی هـا آسان نیست، آنـان که همواره در ساحل امنیت به سر برده اند و در گرداب های ناامنی گرفتار نشده‌اند معنای امنیت را درک نمی‌کنند.

کسی که سرد و گرم روزگار را نچشیده باشد قدر امنیت را نمی داند، در روزگاری نه چندان دور گروهک‌های تروریستی و ضد انقلاب با سلاح گرم در اقدامی ناجوانمردانه امنیت مردم خوب و باصفای کردستان را نشانه گرفته بودند و بی مهابا جـان و مال این مردم دست درازی می‌کردند و برای جان و مال آنان ارزشی قائل نبودند و در عین حال سنگ دفاع از حقوق خلق کرد را به سینه می‌زدند ولی در عمل مزدورانی بودند کـه برای کســب رضایت اربابانشان خــون جوانان این جوانان مرز و بـوم را با اقدامات تروریستی خود بر زمین می ریختند و بر هیچ منصفی پوشیده نیست کفه این مردم صرفا به جرم مخالفت با فکر و راه روش گروهکهـای تروریستی چه بهای سنگینی را پرداخته‌اند و باید گفت ملت بزرگ ایران اسلامی قربانـی اقدامات تروریستی بوده در مبارزه بـا تروریست هزینه‌های زیاد را متحمـل شده است.

اســتان کردستان که ســرزمین مجاهدت‌های خاموش و اســتان فداکاری‌های بزرگ به تعبیر حکیمانه مقام معظم رهبری بوده و می‌باشد در بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در مبارزه با تروریست نقــش ممتازی داشته و تقدیم بیش از ۱۸۷۰ شهید از مجموع ۱۷۰۰۰ شهید تـــرور کشور گواه صادقی بر این مدعاست شهادت بیش از ۵۰ شــهید روحانی کـه غالبا بی دفــاع در هجمه‌ای تروریستی به شــهادت رسیدند و صدها شهید مظلوم دیگر از مردم بی دفاع کرد اعم از کشاورز و بازاری، معلم و دانش‌آموز استاد و دانشجو، کارگر و کارمند از زن و مرد، پیر و جـوان این استان که به صـورت ناجوانمردانه و در اوج مظلومیت قربانی ترور شده‌اند.

شهید شریف الیاسی یکی از این شهدایی است که در یک اقدام تروریستی توسط ضدانقلاب به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

زندگینامه شهید

 اول ذی القعده سال 1336 هجری قمری در منطقه ژاورود و روستای نژمار دیده به جهان گشود و در فضای پاک روستا پرورش پیدا کرد .

با اتمام خدمت سربازی به امر مقدس ازدواج اهتمام ورزید و در جوانی برای کار کردن به شهر های ذور و نزدیک از جمله سنندج و تهران سفر کرد . 

ثمره زندگی اش پنج فرزند پسر ویک دختر بود که در مریوان به تجارت اشتغال داشت و پس از سال های سختی به رفاه نسبی رسیده بود که ، در بیست و هفتم ماه مبارک رمضان در سال 1376 توسط عناصر نفوذی ضد انقلاب که با او طرح رفاقت ریخته بودند ، از خانه اش ربودند و در خانه باغی بر اثر گلوله و با زبان روزه به شهادت رسید و پیکرش پس از گذشت هفت روز که در زیر برف مانده بود ، کشف و پیدا شد و در قبرستان عمومی مریوان به خاک سپرده شد . 
انتهای پیام/