بعد از این که علی اکبر در سال آخر دبیرستان برای کار و ادامه‌ی تحصیل به تهران آمد، با افکار حضرت امام آشنا شد و کتاب‌های مطرح آن دوران، از جمله کتاب‌های شهید مطهری را مطالعه کرد. او در سال 51 وارد دوره مقدماتی خلبانی شد، سپس برای گذراندن دوره‌ی تکمیلی به اصفهان منتقل شد و بعد از آن به استخدام ارتش درآمد. در این دوره بود که با احمد کشوری، از خلبانان مومن که از هم‌شهریانش نیز بود، آشنا شد.
در غائله‌ی کردستان، او داوطلبانه به آن منطقه شتافت و در همان دوره به خاطر فداکاری‌های کم‌نظیر و ماموریت‌های شجاعانه و سختی که با موفقیت پشت سر گذاشته بود، به عنوان فرمانده‌ی خلبانان هوانیروز انتخاب شد. شهید شیرودی در آزادسازی پاوه نقش برجسته‌ای داشت، به طوری که یکی از مسئولان وقت جنگ در خصوص وی گفته بود: «شیرودی حق بزرگی در این کشور دارد.» شهید چمران نیز در خصوص رشادت‌های شهید شیرودی در غائله‌ی کردستان و پاوه گفته است: «هنگام هجوم به دشمن با هلکوپتر به صورت مایل شیرجه می‌رفت و دشمن را زیر رگبار گلوله می‌گرفت و مثل جت جنگنده‌ی فانتوم مانور می‌داد. او با آن وحشتی که در دل دشمن ایجاد می‌کرد، بزرگ‌ترین ضربات را به آن‌ها می‌زد.»
شهید فلاحی، رئیس سابق ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران می‌گوید: «وقتی خبر شهادت شهید شیرودی را به حضرت امام رساندم، ایشان شدیدا منقلب و متاثر شد و پس از آن که اشک از چشمانش سرازیر شد فرمود: شیرودی آمرزیده است.»
در زیر خاطره‌ای از شهید شیرودی که از زبان مقام معظم رهبری نقل شده است، می‌آید:
«سروان شیرودی یک خلبان هوانیروز بود و انسانی همیشه آماده شهادت. به یکی از برادران که از دوستان قدیمی‌اش و از روحانیون متعهد کرمانشاه است گفته بود فلانی بیا یک خداحافظی از روی خاطرجمعی با تو بکنم، زیرا می‌دانم که باید شهید بشوم. این برادرمان گفته بود که خدا کند حفظ بشوی و خدمت کنی. گفته بود نه! شهید کشوری را در خواب دیدم که به من گفت: شیرودی یک عمارت خیلی خوبی برایت گرفته‌ام، باید بیایی توی این عمارت بشینی، لذا می‌دانم که رفتنی هستم. به یکی از برادران هم گفته بود که دعا کن تا شهید شوم، از بعضی از جریانات سیاسی دلم گرفته است. درگیری‌های سیاسی این جوان مومن را بسیار آشفته و ناراحت کرده بود.»
نقل شده است که مقام معظم رهبری فرموده‌اند اولین شخص نظامی که من در نماز به ایشان اقتدا کردم، شهید شیرودی بود.
دریافت صفحه با کد QR