راهیان نور در خونین شهر
خرمشهر در جنوب غربی استان خوزستان، اولین منطقه ای بود
که در اوایل جنگ به دلیل نزدیکی به مرز شلمچه مورد حمله ی رژیم بعث عراق قرار گرفت.
بعثی ها در فکر اشغال یک روزه ی خونین شهر بودند،
که با مقاومت مردم و فرماندهی شهید محمد جهان آرا در طی ۳۵ روز، شهر به اشغال دشمن درآمد.
دشمن در فکر تصرف خوزستان بود ولی پس از عدم موفقیت، اطراف خرمشهر را مین گذاری کرده،
تجهیزات نظامی فراوانی را در شهر مستقر کرد و خود را پیروز جنگ دانست.
ولی سرانجام با تلاش بی وقفه ی جوانان این مرز و بوم،
خرمشهر پس از اشغال ۵۷۸ روزه ی (۱۹ماه) دشمن بعثی در سوم خرداد ۱۳۶۱ در عملیات بیت المقدس و با رمز یا «علی بن ابیطالب» طی چهار مرحله آزاد شد.
گلزار شهدای خرمشهر نیز میزبان شهدای مظلوم و گمنامی است،
که عده ای از آن ها بدون مراسم و حتی بدون کفن دفن شده اند.
خرمشهر یاد آور شهدایی مانند محمد جهان آرا، بهروز مرادی، بهنام محمدی و محمد دشتی است.
ساختمان سابق شرکت نفت خرمشهر نیز، بعد از آزاد سازی خونین شهر به عنوان موزه ی جنگ انتخاب شد.
راهیان نور در خونین شهر
که مورد توجه و استقبال راهیان نور قرار گرفته است
و کاروان راهیان نور دانش آموزی زیادی از این موزه دیدن کرده اند.
در بیرون از ساختمان نیز شهید گمنامی آرمیده، که زیارت گاه عاشقان است.
تمثال رزمندگان دفاع مقدس و سنگر فرماندهی عملیات بیت المقدس نیز در این مکان طراحی شده است.
مسجد جامع شهر نیز از دیگر نمادهای مقاومت مردم است.
که قدمت آن به ۱۲۰ سال پیش می رسد.
زمانی که بازرگانان و تجار برای داد و ستد و تجارت به این شهر می آمدند
و مردم محلی برای اقامه ی نماز این مسجد را بنا کردند.
پس از بازپس گیری خرمشهر، مردم و نیروها خود را به مسجد جامع رسانده و در آن نماز شکر اقامه کردند.
در روزهای آخر جنگ و پس از قبول قطعنامه ۵۹۸، ارتش بعث عراق با لشگری انبوه برای حمله، خود را به جاده ی اهواز – خرمشهر رساند،
که با پیام امام راحل و نیروهای سپاه و مردم طی سه روز درگیری دشمن زبون مجددا به عقب رانده شد.
